Μάζεψα τρία βότσαλα
που χτύπησαν στο μάτι μου,
γύρευα για
φυλαχτά.
Τα διάλεξα χωρίς δεύτερη σκέψη,
ανάμεσα σε
εκατομμύρια άλλα βότσαλα.
Το τέταρτο μου
το χάρισε εκείνη. Η μία.
Με ένα στιγμιαίο
χαμόγελο της,
ο ουρανός έγινε
ολόλαμπρος και η θάλασσα,
πλημμύρισε την
ψυχή μου με αγάπη.
Ο ένοχος που
κοιμόταν μέσα μου,
πήρε επιτέλους
την απόφαση να φύγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου