Ψ

Μια φθινοπωρινή τσούχτρα,
έκρυβε καθώς αιωρούνταν, το φεγγάρι.
Πιο δίπλα,
φορώντας γυαλιά κατάδυσης,
πάνω απ' τη παγωμένη στέγη,
ο άγνωστος Ψ, έδεσε τις λέξεις
σαν κορδόνια.
Έπειτα τυλίχτηκε το χαμό
σαν σακάκι ξεχασμένο
και με ένα σάλτο
πιάστηκε απ' τη καινούργια
αναδυόμενη του αγάπη.